Çocuklarımızın dili oyunlarıdır. Anaokulu Psikolojik Danışmanı ve Oyun Terapisti olarak okul öncesi dönem çocuklarımızın duygularına hitap etmek için oyunlarını gözlemlemeyi tercih ediyorum. Bu yaş çocuklarımız işlem öncesi dönemde oldukları için duygularını ve davranışlarını ifade ediş şekilleri farklıdır. Onları anlamak için oyun oynamalıyız.
Oyun oynarken rol-model yaparlar. Bebekleri, figürleri konuştururlar. Anne-baba, öğretmen-öğrenci, büyükanne-büyükbaba gibi rollere bürünürler ve kendi hissettiklerini oyunlarına taşırlar. Evde çocuklarımızla oyunlar oynamalıyız. Çocuğun dünyasını anlamak için oyunlarına dahil olmalıyız. Hem kendilerini değerli hissederler hem de onları anladığımızı daha yakından görürler… Evde evcilik, yakalamacılık, saklambaç, su oyunları gibi oyunlar oynayabiliriz. Hem çocukların okula ilk deneyimlerinde oryantasyon süreçlerinde de yakalamacılık gibi oyunlar; çocuğun ebeveyni ile kaçıp-yakalama şeklindeki oyunları oryantasyon süreç kaygısını gidermesini sağlar.
Oyun terapisinde de seansımız çocukların oynadıkları oyunları, onlara yansıtarak ilerler. Çocuğun hangi oyuncakla daha fazla oynadığı, vurduğu, yıkım-yapım davranışlarını nasıl sergilediği gibi durumlar çocuğun duygu durumu, olaylara bakış açısı hakkında bize bilgi verir ve çocuğun olumlu gelişimi için de oldukça önemlidir. Alanında profesyonel kişiler ile yapılan oyun terapisi de çocuğun ve ebeveynin sağlıklı gelişip ilerlemesini destekler.
Oyunlar birer anahtardır, yaşanılan durumda anahtarın birer kapısıdır. Anahtar uygun kapısıyla tamamlandığı anda çocuğun oyun yoluyla öğrenmesi ve kendisini ifade etmesi gerçekleşir.
