Gazeteci ve Sunucu Pelin Çini İle Röportaj

Merhaba Pelin Hanım, Kadinja.com olarak röportaj teklifimizi kabul ettiğiniz için çok teşekkür ederiz.

Pelin Çini kimdir?

Gazeteci, sunucuyum. 40 yaşında kendini yeniden keşfetmeye niyet etmiş, kendi ile yüzleşme sürecini de insanlarla paylaşmaya, belki bir yerlerde buna benzer açmazlarda takılı kalanlar vardır diyerek. Bunları “Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar” düşüncesiyle kaleme almış bir yazar adayıyım.

Gazeteci olmaya nasıl ve ne zaman karar verdiniz?

Hayatta tesadüf diye bir şey yok. Bundan artık eminim. Gazetecilik de benim kaderimde vardı bence. İlkokuldayken dergileri alır, beğendiğim bölümlerini keser deftere yapıştırır kendi dergimi yaratırdım. Lisede yıllık kolunda ve edebiyat kollarında çalışıp okul dergilerine yazılar yazardım. Üniversite döneminden itibaren de önce dergilerde sonra da gazetede çalıştım. Yazmak benim için vazgeçilmezdi hep. Bir çeşit içimdeki zehri akıtma yoluydu. Hala hayatımdaki insanlara mektuplar yazarım. Sanırım kendimi en iyi ifade etme biçimim kelimeler.

Size göre iyi gazetecide hangi özelliklerin olması gerekir?

Merak duygusu mutlaka olmalı. Objektif bakabilmeli hayata. Her meselede iki tarafında düşünce, duygu ve durumlarını bilmek istemeli yani. Bir de bence çok okumalı.

Magazin basınının size göre çekici olan yönü nedir?

Ekstra çekici gelen bir yanı yok. Hatta tam tersi riskli bir iştir magazin. İnsanların özel hayatlarını konuşmak kolay değil. Kimse bir evde iki kişi arasında yaşananı yüzde 100 bilemez. Burada yorum yaparken vicdanınızı dinlemeniz ve her defasında “bu sadece benim fikrim” diyebilmeniz lazım. Ahkam kesmek ya da bilir kişi gibi davranmak bana çok uzak şeyler.

Milliyet Gazetesi’nin hafta sonu eklerinde “Çini Mürekkebi” adıyla yazılarınız yayınlanıyordu. “Çini Mürekkebi” isminin ortaya çıkışı nasıl oldu?

Dövme kültürü üzerine birkaç sene bu isimli bir köşem oldu. Sonrasında daha life style yazılara geçtik. İsmi de o dönemli yöneticim bulmuştu. Patenti bendedir. Belki bir gün yine yazmaya başlarım bu köşeyi.

Ünlüler ile sürekli iletişim halindesiniz. Genel olarak ünlülerin magazincilere bakış açısı nasıl?

Valla ben öyle çok sıkı fıkı değilim. Birkaç tanesi ile arkadaşım o kadar. Zaten magazin yapabilmemin yani en azından bu kadar özgürce fikirlerimi beyan edebilmemin sebebi de bu. Kimse ile göbek bağım yok. Kimse en yakın arkadaşım ya da eski sevgilim değil. Ünlü ünsüz diye ayırmıyorum insanları. Ama bakış açıları nasıl dersen, “ne onla ne de onsuz” diyebilirim. Hepsi işleri gereği takip ediyor ama bence basmakalıp üslupla yazılan haberlerden dolayı eminim çok da sinirleniyorlardır.

Bazen ünlülerin gideceği yerleri daha önceden magazin gazetecilerine haber verdikleri iddia ediliyor. Bu iddialar gerçek mi?

Birkaç kez şahit oldum. “Bana bu soruyu sor ama çaktırma. Ben de zorla cevaplayayım” diyenler de oldu. İnsanın kendini kandırması fena bir şey..Ama magazin bu oyunu içinde barındırıyor mu? Kesinlikle evet.

TV 8 kanalında Sacit Aslan ile “Aramızda Kalsın” isimli bir program hazırlayıp sundunuz. Programınız magazin severler tarafından ilgi ile takip edildi. Bunun başarısı size göre nedir?

Sacit Aslan çok farklı biri. Bir benzeri yok. Onun samimi yorumları ve benim de bu dünyayla aramdaki fark bizi izlettirdi bence. Ben gerçekten haberlerini sunduğum insanları tanımıyordum. O şaşkınlığım, “aptal sarışınlığım” gerçekti. Sacit Bey ise kimse için yorumunu değiştirmez, fikrinden ödün vermez. Net bir insandır. Bence bu bizi “gerçek” kılıyordu. O yüzden sevildi. Sonrasında programı Salih Keçeci ile sundum. O da çok ilgi gördü. Salih abi de çok deneyimli bir gazeteci ve çok vicdanlı bir adam.

Bir ara da salı ve Perşembe günleri RadiOnAir’de “Çini Mürekkebi” adıyla bir radyo programı sunuyordunuz. Radyo programcılığı ile televizyon programcılığı arasındaki farklar nelerdir?

İkisine de aşığım. Radyoyu da çok özledim. Kamera olmadığı zaman daha rahatım diyemem çünkü sanırım ben kamera önünde evde tek başıma pijamalarımla oturduğum zamanki kadar rahatım. Yani fark etmiyor. Ben konuşayım, insanlar dinlesin, insanlar anlatsın. Bir araya gelelim kafi. İnşallah bu sezon yine radyo yapmak istiyorum.

Yaşam Atölyesi’nde “Boşananlar Kulübü” adıyla seminerler ve danışmanlıklar veriyorsunuz. Bu konuda bize neler anlatmak istersiniz.

Boşananlar kulübü sevgili Aret Vartanyan ile birlikte bulduğumuz bir oluşum. Aslında Boş’ananlar olarak yazılıyor. Yani mesele biraz da boşu boşuna anma, eskiye fazlasıyla takılı kalmak üzerine. Esprili bir seminer bu hatta bir çeşit standup gösterisi. Ben ikinci evliliğimi kısa bir süre önce bitirdim. Öyle çok sakin bir boşanma süreci de geçirmedim en azından duygusal olarak. Seminerde evlilik bitmeye doğru neler yaşandığını, aslında nasıl önlemler alınabileceğini ve bitişten sonra da nasıl ayakta kalınacağını dilim döndüğünce, kendi başımdan geçenlerden örnekler vererek anlatıyorum.

Boşanmayı yüceltmiyorsunuz değil mi?

Hayır asla! Yani oradan elele “haydi biz çok güçlüyüz iyi ki boşandık” diye çıkmıyoruz. Derdim kimseni bu noktaya sürüklemek değil aksine kurtarma şansı var mı? Neler yapılabilir? Bir ilişki o noktaya gelmeden nasıl hareketlerle dönülebilir bunları konuşuyorum. İlişkilerdeki ve evliliklerdeki büyük yanılsamalar, kişilerin kendi dertlerinden karşı tarafı farkına bile varmadan hiçe saymaları ve en önemlisi de bu işe neden başladıklarını yani birbirlerinin neden sevdiklerini hatırlamaları. En büyük derdim bu.

Siz bir daha evlenir misiniz? Kuruma karşı tavrınız nasıl?

Seminerde de söylüyorum. “Darısı 3’üncünün başına” diye. Yani tabii ki evlenirim kısmetimde varsa. Kuruma ve en önemlisi de aşka inancımı asla yitirmedim. Aşk için yaşıyoruz bana göre, o olmadan hiçbir şey tam değil benim hayatımda inanın. O yüzden de o güzel duyguyu yakaladığınız zaman ona sahip çıkmanız gerektiğini anlatmaya çalışıyorum. Bir şeyi bitirmek kolay olan. Onun için mücadele etmek ise hem zor hem de değerli olan.

Eflatun TV’de “Kadınca” programını hazırlıyorsunuz. Ve bu kanaldaki programınızda çok seviliyor. İzlenme rekorları kırıyor…

Keyifli bir sohbet programı, ben ekibimi de çok seviyorum. Çok güzel insanlar. Çok iyi kalpliler ve benim için en önemli kriter bu. Bana inanıyorlar ve arkamda duruyorlar. Program rekor kırıyor mu bilmem ama izlenme oranları giderek artıyor. Bu da çok keyifli, Yolda “Sizi Youtube’dan tanıyorum.” diyenlerle karşılaşmaya başladım mesela.
Ancak şunu da söyleyeyim: Youtube izleyicisi beni çok da sevmedi henüz. Altta yazılan yorumlara bakınca asabım bozulmuyor değil. Çok sert eleştirilere maruz kalıyorum. Fikir özgürlüğüne tabii ki inanıyorum ama eleştiri söz konusu olduğunda keşke biraz daha üsluba dikkat edilse. Ama olsun zamanla tanırlar ve severler umarım.

Gelecekle ilgili projeleriniz nelerdir?

Ekimde inşallah kitabım çıkıyor. Çok heyecanlıyım çünkü bunun hayatımdaki en önemli adım olduğunu hissediyorum. Bundan sonrası bambaşka gelişecek. Kadınlarla sohbet etmek, onların dertlerini dinlemek, kısacası gücüm yettiği kadar kadınların sesi olmak istiyorum.

Kadın hakları ve toplumda kadın olmanın zorlukları ile alakalı konuşmalar, seminerler düzenlemeyi planlıyorum. Boşananlar Kulübü adında bir seminer verdim. Eylül’ün 23’ünde ikincisi geliyor. Bir evlilikte kadının yeri, doğru adımları atmak, ezilmeden, ikinci plana atılmadan o evliliği yürütebilmek. Yeri geldiğinde “hayır” diyebilmek, kendi ayaklarının üzerinde durmak ve şiddet ile karşılaştığında yapılması gerekenleri konuşuyoruz. Kendi hayatımdan örnekler veriyorum. Kendi yaşadıklarımı birebir anlatarak, çırılçıplak kalarak yapıyorum bunu. Kitap da böyle. O yüzden ikisinin de samimiyetine bugüne kadar yaptığım her işten daha fazla inanıyorum.