Evet…
En son ne zaman sen oldun veya sen hiç sen olabilmeyi başarabildin mi?
Kendi yolunu çizip, her engeli kendin aşıp, düşüp yaralanıp, dimdik tekrar ayağa tek başına ne zaman kalktın veya kalkabildin mi?
Kararlarında net olup, kendin alabildin mi?
En son ne zaman tek başına şöyle gidip bir kahve söyleyip kendinle baş başa kaldın… Kendini dinledin mi hiç?
Zamana dur diyebilmek için mücadele ettin mi? Demeyin bana zaman durur mu diye… Durur pes ettiğinde zaman durur…
En son ne zaman sabah kalkıp pencereyi açıp “Şükür” dedin… Nefes alabildiğin, görebildiğin, duyabildiğin ve belki de aşık olduğun için…
Daha saymakla bitmeyecek sorular var kafamda…
Biliyor musunuz ben sürekli soruyorum bunları ve daha birçoklarını kendime. Çünkü soruların gücünü keşfettim. Sorular sayesinde farkındalığımı keşfettim. Keşfettikçe değiştim…
Değiştikçe kendimi buldum, sınırlarımı çizmeyi öğrendim, HAYIR demeyi ve seçilen değil seçen olmayı hatırladım. Aslında en önemli olan BEN‘i keşfettim. Bir yerlerde unuttuğum BEN‘i…
Soruların gücünü keşfetmemle hayatım değişti…
Güneş artık farklı doğar oldu…
Geç kalın dedin güz kokan havaya….
Baharı hiç bırakmamayı öğrendim…
Renkleri kattım dünyama, her rengin tadına varmayı doyasıya seyretmeyi seçtim.
Haydi sen de şimdi kalk, aynaya geç ve kendine sor.
Ben kimim?
Kim olmayı seçtim?
